Laatst stond ik in de keuken de kastdeurtjes te poetsen. En omdat onze wasmachine in de keuken staat, stond ik opeens de wasmachine te poetsen. Als je eenmaal ziet hoe vies de binnenkant van de wasmachinedeur is, kan je het niet meer ontzien. Het leek me een ontwerpfout dat je een apparaat dat schoonmaakt, zelf moet schoonmaken. Maar tijdens het poetsen van mijn wasmachinedeur ontdekte ik iets nog veel gekkers.
De deur bestaat namelijk uit een dubbele laag glas, met daartussen minstens 15 centimeter aan helemaal niets. 15 centimeter absolute leegte. Zou het een soort vacuüm zijn? Zo’n plek waar de lucht altijd stilstaat, hoe hard de was ook ronddraait? Zou het een soort ingebouwde zekerheid zijn zodat er altijd twee stukken glas moeten knappen voordat je moet dweilen? Zou het voor de wasmachinestaarders onder ons een extra mooi beeld opleveren door de dubbele breking van het licht? En is het eigenlijk een raam van echt glas of is het plastic?
Ik bleef maar nadenken over deze holle ruimte tijdens het schrobben van de deur. En omdat ik zo aan het peinzen was, bleef ik maar poetsen. De deur was ondertussen al vijf keer schoon, het antwoord op de vraag had ik nog steeds niet. Gelukkig hoeven we in onze huidige maatschappij geen eeuwigheid te tobben over dit soort belangrijke zaken. Ik raadpleegde onze grote vriend Google.
Tijdens mijn zoekactie ontdekte ik meer over wasmachinedeuren dan dat ik ooit geweten had wat er over te weten valt. Ik leerde waarom een wasmachine een doorzichtige deur heeft, maar een droger niet. Ik weet nu dat de grootte van de deur een kwestie van vulgemak is. Ik heb zelfs vijf tips paraat voor als je wasmachinedeur niet opengaat terwijl je lievelingssok er nog in zit. Ook weet ik dat de draairichting van de deur belangrijk is. Allerlei zaken waar ik me nog nooit eerder druk over had gemaakt, maar nu ik erover nadacht was ik er van overtuigd dat het knap lastig is als je wasmachine de verkeerde kant op scharniert. Wat de verkeerde kant is vertelde Google er dan weer niet bij.
Gedesillusioneerd bleef ik achter. Ik had vanalles geleerd, zelfs meer dan me lief was. Maar het nut van die holle ruimte weet ik nog steeds niet. Ik ben er niet zeker van of dit vervelend of juist een zegen is. Misschien is het best wel prettig dat ik de komende tijd kan tobben over het nut van de holle ruimte. En dat als er dan iemand langsloopt ik eindelijk eens een intelligente vraag kan stellen. Zullen we dan afspreken dat je niet je telefoon erbij pakt om het antwoord op te zoeken?
1 Reactie
Onze wasmachine heeft geen holle ruimte. Het glas is dik en heeft een specifiek vorm. Maar daar hoef ik niet over te peinzen. Groet, Jan