Haar trouwring fonkelde iedere keer dat de lampen over haar heen gleden. Haar blouse kleurde donker onder de oksels. Heupen bewogen nog verrassend soepel in de kunststof kom. Het was meer dan twee jaar geleden dat ik me in een bewegende mensenmassa van een concert bevond. Twee jaar geleden dat vreemde lichaamsdelen ritmisch tegen elkaar aanschuurden. Ik was dan ook al bijna vergeten hoe tijdens een concert de mensen om je heen een soort vage bekenden lijken te worden.
De oma naast mij in het publiek leerde ik op een intieme manier kennen. Reacties op een voorprogramma van een concert leren je meer over de mensen om je heen dan je misschien zou willen. Een voorprogramma is zoiets als een vertraagde trein: je moet te lang wachten totdat je aankomt waar je wilt zijn. Het is zoiets als een lauw soepje terwijl je enkel zin hebt in het hoofdgerecht. Je hebt er niet om gevraagd maar het soepje was nu eenmaal onderdeel van een al samengesteld menu. De grijze dame naast mij dacht er duidelijk anders over. Zij bestelde het menu speciaal voor het soepje.
Haar dochters naast haar keken niet op van de energieke uitspatting. Zij wisten al dat oma tot een uiterst zeldzaam ras behoorde. Oma vond het niet erg dat de trein vertraagd was. Het kon haar niet lang genoeg duren. Ze behoorde tot de kleine groep mensen die het lauwe soepje tot de bodem opmaken, de laatste restjes nog met de tong uitlikken. De kerels voor me hadden duidelijk geen zin in het soepje. Ze hoorden tot de grote groep mensen die per ongeluk te vroeg zijn gekomen. Ze werden ongewild vermaakt door iets waar ze geen kaartje voor gekocht hadden. Met de rug naar het podium sloegen ze nog een biertje achterover. Ook oma had haar biertje net op, maar tijd om naar de bar te gaan was er niet. Ongegeneerd blèrde ze mee met liedjes die verder niemand uit de zaal kende.
Oma behoorde tot het soort dat soep als maaltijd nuttigde. De hoofdact was voor haar enkel een toetje. Maar nog te vol van haar hoofdgerecht sloeg ze haar toetje af. Tijd om naar huis te gaan. Ook oma had met het kopen van het concertkaartje meer gekregen dan ze eigenlijk wilde. Ze zat niet te wachten op de hoofdact. Haar kleinzoon speelde in het voorprogramma en kon na twee jaar eindelijk van zich laten horen.
Nog geen reacties