Als ik een tijd zou kunnen kiezen waarin ik even zou willen leven, zou dit zonder twijfel het tijdperk van de jagers en verzamelaars zijn. Zij leefden onvoorstelbaar lang geleden. En alles wat onvoorstelbaar is, vind ik fascinerend. Soms stel ik me zo voor dat ik zelf een neanderthaler ben.
De levenswijze van deze woeste tweevoeters was namelijk uiterst simpel. Een beetje neanderthaler maakt zich alleen zorgen over dingen die er echt toe doen. Stress over dingen die het verdienen om stress van te krijgen, zoals eten en vuur. En of je vuistbijl wel scherp genoeg is om beide te kunnen maken. Geen stress over bliebjes uit je werktelefoon, social media met bijbehorende likes, of andere moderne gedoetjes. Enkel functionele stress die ervoor zorgt dat je bij honger iets harder ging hollen en opeens toch die beer kon vangen. Of waardoor je nog net iets beter ging zoeken en je opeens toch manden vol met knollen en bessen vond.
We hebben miljoenen jaren zoals onze voorouders geleefd. Bovendien gaat de evolutie zo traag, dat wij vandaag de dag nog rondlopen met dezelfde hersens als een neanderthaler. De zogenaamde stone age mind. En daar zijn we maar mooi klaar mee: een ouderwets brein in de moderne tijd.
Maar ik heb de gouden tip. Heb je een keer teveel appjes, teveel werk of gewoon even geen zin in iets? Maak dan eens gebruik van dat ouderwetse brein en vraag je af wat de neanderthaler in jezelf zou doen. Ik kan je garanderen dat in elke situatie die niet over eten, vuur of water gaat, de oermens in jezelf de schouders op zou halen. Die werktelefoon vol appjes en mailtjes kan volledig genegeerd worden. Je kan over tot de orde van de dag: beren vangen en knollen zoeken. Wel fijn dat we die tegenwoordig gewoon uit de supermarkt halen. Hoeven we ons daar ook niet meer druk over hoeven te maken.
Nog geen reacties