Zo eens in de zoveel tijd ontpopt er in mijn hoofd een gedachte, die zich ontwikkelt tot een heuse theorie. Mijn laatste theorie is zojuist onder het avondeten ontstaan. De belangrijkste hypothese: hoe langer een product houdbaar is, hoe langer je het nog kan eten nadat de houdbaarheidsdatum verstreken is. Want hoe langer iets te bewaren is, hoe minder die extra paar dagen of zelfs maanden naar verhouding nog uitmaken. Toch?
Of deze theorie ook daadwerkelijk klopt, weet ik nog niet. Het is wel cruciaal om te weten, aangezien deze uit hoop is ontstaan. Op dit moment zit er namelijk een volledige maaltijd Aardappelanders van 16 maanden over de datum in mijn maag. En theorieën die uit hoop ontstaan, zijn over het algemeen niet de sterkste theorieën.
Ik weet dat er voor over-de-datumvraagstukken een simpele oplossing is: de zintuigentest om vast te stellen of je iets nog veilig kan eten. Ik stel echter voor om hier een formule van te maken. De zintuigentest is me veel te subjectief. Want als je al twijfelt aan de houdbaarheid van een product, dan zal de zintuigentest toch nooit slagen? De mensheid is in dit soort situaties gebaat aan objectiviteit. Bovendien is er nog een groter probleem: bij sommige producten werkt de zintuigentest niet.
Zo ook bij Aardappelanders. Voor wie het niet kent: het is een pot saus dat je over gekookte aardappeltjes giet en vervolgens in de oven schuift. Echte Aardappelanders-experts zoals ik voegen er op eigen initiatief paprika, champignon, tomaat en zakken met strooikaas aan toe. Het resultaat is een iets te romige, iets te vette en zoute ovenschotel. Zonde dat maar weinig mensen het schijnen te kennen of het op waarde weten te schatten. Het is namelijk zo fout dat het heerlijk is. En hier zit dus ook direct het probleem met de zintuigentest. Draai een pot Aardappelanders open en er stijgt altijd een muffige lucht op. Je ziet niets meer dan een lobbige drab. Een likje proeven voordat het de oven in is geweest is ook bij een nog houdbare pot uit den boze
Mijn suggestie is dus een formule. Ik stel voor om het aantal dagen of maanden dat iets houdbaar is met 1,7 te vermenigvuldigen. Op die manier kan je een veilige eetbaarheidsgrens stellen. Of mijn formule echt klopt, zal pas over een paar uur blijken. Mijn maag is de enige die het me kan vertellen.
Nog geen reacties